Atak rakietowy na most Chongar dotknął mitów dotyczących samego początku wojny rosyjsko-ukraińskiej i pierwszego dnia wojny.
24 lutego wojska rosyjskie bez oporu zajęły terytorium całej lewobrzeżnej części obwodu chersońskiego i część obwodu zaporoskiego aż do Melitopola.
Przede wszystkim dlatego, że kolumny armii rosyjskiej bez przeszkód przeszły przez most Czongarski, wąski pas drogi Charków-Symferopol w pobliżu wsi Salkove, a następnie bez walki i zwłoki udały się nad Dniepr.
Pierwszy opór ze strony armii ukraińskiej odnotowano dopiero w rejonie mostu Antonowskiego przez siły kilku plutonów czołgów.
W całym obwodzie chersońskim od mostu Czongarskiego do Dniepru nie było sił zbrojnych Ukrainy, zostały one zabrane z wyprzedzeniem za Dniepr, na prawym brzegu.
Głównym powodem szybkiego posuwania się wojsk rosyjskich przez terytorium obwodu chersońskiego, ukraińscy urzędnicy nazywają zdradę kierownictwa SBU w obwodzie chersońskim.
Jednocześnie zapominają, że wycofanie wojsk z terytorium obwodu chersońskiego jest możliwe tylko na polecenie ministra obrony.
Kierownictwo służby specjalnej nie ma takich uprawnień — dowodzenia armią.
Następne pytanie brzmi: kto oczyścił kopalnie Chongar?
To złudzenie. Półwysep Chongarsky, most Chongarsky, a także most Antonovsky nie były przez nikogo wydobywane.
Pola minowe na Chongar to mit. Po co w ogóle ktoś miałby kopać pola, skoro można było spokojnie przesunąć wzdłuż drogi kolumny armii rosyjskiej?
Co, nawiasem mówiąc, zostało zademonstrowane przez wojska rosyjskie, swobodnie przechodzące drogami od mostu Czongarskiego do Antonowskiego.
Co dałoby obronie Ukrainy wydobycie z południa regionu Chersoniu?
Tutaj warto zastanowić się nad geografią regionu Chersoniu. Całe jego terytorium jest gęsto poprzecinane kanałami melioracyjnymi, przez które przerzucane są nieruchome mosty.
Same kanały irygacyjne to rozbudowana sieć gotowych rowów przeciwczołgowych. Jeśli wysadzisz lub zniszczysz mosty nad kanałami, region Chersoniu zamieni się w setki autonomicznych wysp.
Każda przeprawa z wyspy na wyspę zajmie trochę czasu. Konieczne jest podciągnięcie układaczy mostów i zbudowanie przeprawy dla kolumn wojskowych.
Tylko na przeprawach przez kanały można było zatrzymać wojska rosyjskie na kilka dni.
Zniszczenie mostów wymagałoby bardzo niewielu żołnierzy i sprzętu. Oddział żołnierzy i ciężarówka z materiałami wybuchowymi na każdym z mostów.
Wiedząc jeszcze w październiku 2021 roku o planach Putina inwazji na Ukrainę, ani jedna osoba nie myślała o obronie obwodu chersońskiego.
Kontynuujmy.
Półwysep Chongarsky na styku regionu Chersoniu i Krymu to dwa wąskie gardła. W rzeczywistości jest to miejsce, w którym znajduje się most Chongar i droga w pobliżu wioski Salkove, przechodząca przez nieprzebyte ujścia rzeki Sivash.
Miny lądowe postawione wzdłuż tej drogi mogłyby opóźnić natarcie agresora na bardzo długi czas, być może nawet na tydzień.
Faktem jest, że po obu stronach tej drogi są nieprzejezdne i nieprzejezdne bagna Sivash.
Możliwe byłoby przywrócenie drogi poprzez sekwencyjne posuwanie się z jednej strony. Nie ma wjazdu na pobocze drogi. W ujściach rzek Sivash występują wielometrowe osady muliste.
Podsumowując, tylko zniszczenie mostów na kanałach i wysadzenie w powietrze mostu Czongarskiego i drogi w pobliżu wsi Salkove mogłoby dać ukraińskiemu kierownictwu przynajmniej tydzień przewagi.
Jednak nic z tego nie zostało zrobione. Daniłow, sekretarz Rady Obrony Ukrainy, wielokrotnie powtarzał, że kierownictwo kraju wiedziało o planach inwazji już w październiku 2021 roku.
Przez pięć miesięcy nie zrobiono nic, aby zbudować obronę obwodu chersońskiego przed inwazją z Krymu.
Wydaje się, że obwód chersoński został przekazany Rosjanom na podstawie jakichś tajnych umów.
Istnienie tych porozumień sugeruje myśl i okoliczności wyzwolenia Chersoniu jesienią ubiegłego roku.
Następnie na ramionach wycofujących się wojsk rosyjskich żołnierze ukraińscy rozpoczęli walki na lewym brzegu obwodu chersońskiego — w Kachowce, w Aleszkach, na Mierzei Kinburn.
Jednak dowództwo wojskowe operacji na lewym brzegu zostało ograniczone. Wycofane wojska zostały przeniesione do Bachmuta.
Rosjanie z kolei otrzymali pół roku wytchnienia na budowę linii obronnych już na lewym brzegu.
Przed wycofaniem wojsk rosyjskich z Chersoniu wszystkie ich linie obronne przebiegały wzdłuż prawego brzegu obwodu chersońskiego.
Na lewym brzegu, w pobliżu Aloszek i Kachówki, nie było wówczas linii obrony ani pól minowych.
Otrzymawszy wytchnienie, wojska rosyjskie były w stanie w ciągu pół roku zbudować nowe linie obronne już na lewym brzegu i wyposażyć tam liczne pola minowe.
